Atópase no centro neurálxico e histórico de Pontevedra, na conocidísima Praza dá Ferraría. Pertencía a unha poderosa orde mendicante que se asentaba nas poboacións importantes da época, patrocinados polos señores e nobres desas terras.
Así no interior de San Francisco están enterrado, por exemplo, Paio Gómez Chariño un militar nobre e poeta , en cuxo sepulcro se lle representa. Crese que foi precisamente este nobre o patrocinador das obras da Capela Maior.
A igrexa en forma de nave, cuberta de madeira coa ábsida principal e forma poligonal. Conta cun gran rosetón na fachada, pero non é o orixinal. Sufriu un gran incendio en 1995 e a cuberta de madeira facilitou seguramente o avance das chamas.
O Incendio:
Na madrugada do 18 de xuño de 1995, a iso das 4 de mañá, prodúcese o fatal suceso.
Un lume que comezou, parece ser, motivado por unhas velas prendidas na habitación próxima ao claustro. Desde esta estancia estendeuse rapidamente pola biblioteca e polas dúas ás do propio claustro.
A primeira planta queimouse por completo (biblioteca), e a cuberta da zona central da igrexa, igualmente levándose o lume consigo un órgano e a zona do coro; ademais dos mantos do Dolorosa – bordado con acibeche –, da Virxe de Lourdes e do Nazareno, este último con engarces en ouro.
Perdéronse tamén unhas imaxes de San Buenaventura e Santa Cecilia. Salváronse das chamas o altar maior e a tumba de Paio Gómez Chariño.
O incendio foi controlado sobre as 8 da mañá.
No mes de xullo iniciaríase o desescombro da igrexa para a súa posterior reconstrución, cun investimento duns douscentos millóns de pesetas; a cargo das obras, o arquitecto Celestino García Braña.
Afortunadamente neste sinistro non houbo que lamentar desgrazas persoais de importancia. Sí entre os membros dos equipos de bombeiros, un ferido. O cabo José García Cancela, que sufriu unha caída desde unha escaleira no exercicio dos labores de extinción do lume.
O Canteiro de Xeve
Durante a restauración deste convento a principios do século XX, nos tempos de Montero Ríos, este coñeceu a un canteiro de Xeve en León.
Nos tempos que Eduardo Vicenti era alcalde de Madrid, patrocinou as obras de San Francisco, e conseguiron unha importante subvención para os traballos de restauración e para iso viñeron varios canteiros de León, discípulos daquel mestre canteiro de Xeve. Así mesmo veu a Pontevedra un afamado vidreiro de León, que se encargou das vidreiras de San Francisco e de Santa María, e que doutra banda, era o mesmo que se ocupou das da catedral de León.
