Coñécese así ao grupo de escritores que en 1920 fundaron a revista NÓS, que perviviu ata 1936.
O grupo estaba composto entre outros por Vicente Risco, Ramón Otero Pedrayo, Antón Losada Dieguez, Florentino López Cuevillas…
Sobre o nome elixido para a revista, hai dúas teorías:
Unha delas suscita que o nome foi escollido por Castelao, xa que ademais era o director artístico e o encargado de deseñar as portadas da publicación.
A outra teoría que manteñen outros autores, explica que foi Vicente Risco quen optou por ese nome de cabecera, e precisamente como homenaxe a Castelao, facendo referencia a unha colección de viñetas anteriores que Castelao realizara baixo o título de Nós.
É así como en 1920 lánzase en Ourense o primeiro número desta mítica revista como “Nós. Boletín Mensual de Cultura Galega”.
Interveñen no proceso todos os intelectuais mencionados anteriormente integrantes do grupo Nós, e ademais Ramón Cabanillas e Castelao.
Eran unha xeración cunha enorme formación intelectual, e iso aplicárono á cultura galega, levando a cabo un gran estudo cultural sobre Galicia e toda a súa cultura, fortaecéndola. Influíron de tal xeito que transformaron a cultura galega e a súa concepción, transformándoa nas primeiras décadas do século XX.
Relacionados coas Irmandades dá Fala (1), xa que varios membros do Grupo Nós uníronse a estas irmandades, da man de Losada Diéguez, e fixeron do galeguismo unha causa común.
(1) As Irmandades dá Fala(1916 – 1931); foi unha organización nacionalista galega das primeiras décadas do século XX; que levaron a cabo actividades a nivel político, social e tamén cultural en Galicia.
Pódese dicir, que deixaron de lado “o rexionalismo” e se decantaron polo nacionalismo, única vía pola que vían posible desenvolver a identidade propia de Galicia, e utilizando como único idioma o galego de xeito monolinguista, normalizándolo, do mesmo xeito que potenciando o seu uso de xeito xeneralizado en todos os ámbitos políticos, sociais e culturais.
Vídeo
