Se hai unha figura histórica fascinante na historia de Galicia., unha figura que ademais tivo unha gran influencia nos galegos e con gran transcendencia, esta é nin máis nin menos que Prisciliano, chegándose a pensar ata, que en realidade é el o que ocupa o sepulcro do Apóstolo Santiago.
Este tipo de ideas e “o magnetismo” e influencia que causaba na xente e en moitos círculos da Igrexa lle granxearon inimigos, ata tal punto que lograron que o emperador Graciano expúlsao das súas terras e Igrexa.
El decidiu dirixirse a Roma para falar co Papa que lle negou a audiencia, fixo máis intentos de falar con homes importantes da Igrexa da época como san Ambrosio, pero os seus inimigos adiantáronselle e tampouco o conseguiu.
Finalmente os seus inimigos políticos denúncianlle ante o emperador Máximo, e como resultado Prisciliano é acusado de inmoral na cidade de Treveas e condenado a decapitación no ano 385.
Esta morte “doe” especialmente en Galicia. O seu corpo é trasladado á nosa terra, considéraselle un home santo, e é quizá enterrado en Compostela.
A Igrexa segue a súa campaña contra Prisciliano, sendo condenado nos dous Concilios de Braga. Precisamente este empeño da Igrexa en borrar a imaxe de Prisciliano, é o que fai pensar, que unha vez máis fixeran seu algo que non podían desarraigar do pobo e quizá entón o máis fácil fóra, converter a figura de Prisciliano en Santiago, substituíndo o traslado de Prisciliano a Galicia e posterior enterramento pola figura do Apóstolo Santiago, xa que en realidade a lenda da chegada de Santiago e a chegada de Prisciliano parécense bastante.
Se analizamos os feitos históricos, a lóxica e o sentido común, desde logo, poderíannos facer pensar que a figura que se atopa en Compostela puidese ser en realidade Prisciliano.
